Okładka:

To kimono, prezentujące jedwab barwiony beni i szafranem oraz lakierowane na złoto, pochodzi z okresu Edo (1615–1868), kiedy było używane jako kostium w stylu teatralnym znanym jako Noh.
Karaori odnosi się w szczególności do pięknie haftowanego tradycyjnego kobiecego kimona, z którego słynął teatr Noh.

Harmonijne kwiaty, zrównoważone kolory i bardzo precyzyjne detale tworzą przyciągający wzrok, efektowny efekt tego japońskiego kimona.

Pierwotnie zaprojektowany jako kostium dla stylu teatralnego znanego jako Noh, nasz wzór Kara-ori nie pozostawia wątpliwości, dlaczego Noh pochodzi od słów oznaczających „umiejętność” i „talent”. Z jedwabnymi i złotymi lakierowanymi paskami, jest to jeden z najlepszych przykładów japońskiego wzornictwa tekstylnego, jaki znaleźliśmy. Pochodzi z okresu Edo (1615–1868), kiedy teatr Noh, znany z przepychu kostiumów, przeżywał swój rozkwit.

Teatr Noh to jedna z najstarszych sztuk performatywnych na świecie, przekazywana z pokolenia na pokolenie japońskich kompozytorów i wykonawców. Fabuła czerpie z legend, historii i wydarzeń współczesnych, a ich struktura opiera się na pieśni i tańcu. Choć ton tematyczny jest często poetycki, a jednocześnie monotonny, kostiumy wcale takie nie są. W rzeczywistości Noh jest często określane jako „dramat masek” ze względu na wagę przywiązywaną do masek i kostiumów w tej formie.

Termin karaori, od którego wziął się ten projekt, odnosi się w szczególności do pięknie haftowanego tradycyjnego kimona kobiecego, takiego jak to przedstawione tutaj. Karaori są uważane za jedne z najpiękniejszych kostiumów teatralnych na świecie, po części dzięki przyjęciu stylu teatralnego przez japońską arystokrację – zarówno jako widzowie, jak i performerzy.

Chociaż Noh jest sztuką japońską, karaori oznacza „chiński splot”, ponieważ tkanina ma swoje korzenie w Chinach. I podobnie jak kostium reprodukowany w naszej serii haftów w Operze Pekińskiej, ten również został wykonany dla wykonawcy płci męskiej odgrywającej rolę kobiecą. Zarówno sam materiał, jak i pokazany wzór pomogłyby w opowiedzeniu historii postaci. W tym przypadku technika sztywnego brokatu pozwoliła uzyskać grubą, błyszczącą tkaninę, która nie układała się łatwo – wykorzystano to do uzyskania kanciastego efektu przywołującego na myśl ducha szlachcianki. Przedstawione kwitnące trawy miały podkreślić kobiecość kobiety.

W okresie Meiji (1868–1912) Noh osiągnął taki poziom, że został wprowadzony za granicę, wywierając wpływ na artystów na całym świecie. Na przykład William Butler Yeats napisał w 1916 roku o Noh esej zatytułowany „Pewne szlachetne sztuki japońskie”. Jeszcze bardziej współcześnie David Byrne z Talking Heads odkrył Noh podczas tournée po Japonii i według amerykańskiego krytyka muzycznego Josha Kuna zainspirowały go bardzo stylizowane, sztywne kostiumy, aby „zaprojektować za duży garnitur biznesowy, który stał się wizualną podstawą Talking Heads występy na żywo."

Obecnie w całej Japonii działa ponad 70 teatrów Noh, które zostały wpisane na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO. Ten piękny przykład stroju karaori można znaleźć w Art Institute of Chicago jako część prezentu Otto C. Deeringa. To dla nas wielka przyjemność pracować z tak wspaniałym i ważnym kulturowo fragmentem historii, aby stworzyć ten projekt Paperblanks.